De puberteit. Het liefst vergeet ik die periode uit mijn leven. Nog steeds word ik er niet blij van als ik eraan terugdenk.
Mijn middelbareschooltijd was een regelrechte ramp en met twee oudere broer had ik het thuis niet echt gemakkelijk. Nu realiseer ik me ook dat ik in die periode erg bezig was met mijn gevoelens ten opzichte van jongens en meisjes en dat ik daarmee bij niemand terecht kon.
Zelfs niet bij mijn moeder…. Ach, mijn moeder. Ik houd zielsveel van haar. Tussen mijn 13e en mijn 19e heb ik het haar niet gemakkelijk gemaakt. Vanaf mijn 19e werd het iets gemakkelijker, omdat ik toen het huis uitging.
Cliché
Jaren begreep ik mijn moeder niet. Alles wat zij deed vond ik burgerlijk en saai. Het enige wat ik uit haar mond hoorde waren clichés. Vond ik toen.
“Ach, meisje” zei ze vaak “Mijn moeder zei altijd, wat er ook gebeurt uiteindelijk komt het altijd goed.”
Wat had ik daaraan?
Wat moest ik met die opmerking?
Een dooddoener was het. Daar kon ik toch helemaal niets mee.
Het enige wat het toen opleverde was nog meer wrevel, afkeer en afstand.
Toen.
Het leven zit vol clichés
Nu is mijn lieve moedertje (liefkozend bedoeld), de 75 gepasseerd. Dat niet alleen. Sinds 2011 ben ik zelf ook moeder.
Wat vielen er toen veel puzzelstukjes op zijn plek.
Wil je wel weten dat ik erachter kwam dat het leven vol zit met clichés?
Die clichés zijn de waarheden van onze voorouders die ons willen helpen niet dezelfde fouten te maken. Niet dezelfde verkeerde keuzes te maken. Dat wij een beter leven zouden hebben.
En toch…kan de mens (lees: puber) niet anders dan dezelfde fouten maken, dezelfde verkeerde keuzes, zodat wij een beter leven hebben.
Blijkbaar moeten wij alles zelf ondervinden en ervaren, zodat de emotie des te dieper is en de les zich beter inbedt in ons lichaam.
Clichés zijn de waarheden van onze voorouders die ons willen helpen niet dezelfde fouten te maken
Meer begrip
Het moederschap heeft het begrip voor mijn eigen moeder alleen maar vergroot. Het zorgt voor relativering van irritaties en frustraties naar haar toe.
Ik begrijp de moeder die zij voor mij was en waarom zij juist alleen die moeder kon zijn.
Ik begrijp het cliché: Ik deed wat ik dacht dat goed was, met de kennis en ervaring die ik toen had.
Ik begrijp het cliché: Denk eens aan die mensen die het slechter hebben.
Ik lach om: “Er zijn kinderen die helemaal geen eten hebben”, omdat ik de neiging heb hetzelfde tegen mijn kinderen te zeggen.
Het beste advies
Na al die jaren is het beste advies dat ik ooit heb gekregen een cliché uitspraak van mijn moeder geweest en mede een cliché uitspraak van haar moeder:
“Ach meisje, wat er ook gebeurt, het komt altijd goed.”
En het klopt!
Als ik terugkijk op de laatste 7 jaar van mijn leven, dan zie ik faillissementen van opdrachtgevers, het wegvallen van inkomen, dreigend eigen faillissement, oplichting, derving van inkomsten, verkeerde financiële beslissingen, geen baan kunnen vinden, ontslag…
Er waren zo veel momenten dat ik dacht: “Dit is het. Nu gaat alles helemaal mis.” Voor mijn gezin betekende ‘alles helemaal mis’ een aantal dingen:
- Geen inkomen
- Geen huis
- Geen eten
Ik kan je vertellen dat dit nog nooit gebeurt is geen moment.
Weet je waarom niet?
Het kwam altijd goed!
Er was altijd een verborgen potje met geld, de voedselbank, onverwachte opdrachtgevers, onverwachte belastingteruggaven.
Het kwam altijd goed!
Er was een zus die geld leende, een zakenrelatie die bemiddelde en faillissement voorkwam, een helpen advocaat die bijstand gaf.
Het kwam altijd goed!
Nu….?
Nu leef ik ernaar. Ik vertrouw erop dat het nooit zo erg zal worden, dat het altijd goed komt.
- Er komt altijd een oplossing.
- Een extra opdracht.
- Een opening.
- Een lichtje aan het einde van de tunnel.
Het is zo’n enorme bevrijding als je daar naar gaat leven. Met het vertrouwen dat het altijd goed komt.
Dat wil niet zeggen dat ik achteroverleun en niets doe.
Absoluut niet.
Ik werk iedere dag aan mijn bedrijf en in mijn bedrijf. Ik laat het er niet bij zitten als het even niet lekker loopt.
Opgeven komt niet in mijn vocabulaire voor.
Kan het beter?
Vast wel.
Wil ik beter? Voor mezelf en voor mijn gezin?
Absoluut!
Het belangrijkste dat ik weet is:
Het komt altijd goed.
Wat is een cliché dat jij bent gaan waarderen? Deel je antwoord hieronder in het commentaarveld. Laat je inspireren door anderen en inspireer anderen met jouw verhaal.
Op jouw blogsucces!
Esther Molenaar
PS Deel dit artikel met je netwerk via de social media knoppen hieronder, zodat ook zij kunnen profiteren van de inhoud.