Toen ik zelf begin met bloggen, was ik bang dat ik te veel zou weggeven. Dat ik te veel kennis zou delen en dat potentiële klanten mijn producten niet meer zouden afnemen.
Dat niet alleen. Ook ik twijfelde over de toegevoegde waarde van een blog. Want alles was toch al online te vinden? Waarom dan nog bloggen?
Het klopt al een bus.
Alles is online te vinden.
Dat merk ik al aan mijn eigen zoekgedrag. Wanneer ik iets wil weten over wat dan ook, dan open ik Google en zoek het op.
Iedere keer verbaast het mij weer hoeveel opties er zijn voor 1 stukje informatie. Hoeveel mensen hun kennis online hebben gezet en hebben gedeeld met de wereld.
Wat mij ook iedere keer weer verbaast is dat ik 90% van die mensen niet ken. Vaak zijn het, net als ik, ondernemers met producten en diensten.
Ondernemers die kennis hebben die ik ook heb en toch, ondanks al die informatie die online te vinden is, bloggen en met hun bedrijf goed geld verdienen.
Niet zo lang geleden stond ik voor een ondernemers club bij mij in de regio en vertelde over het belang van bloggen en waarom je zou gaan moeten bloggen als ondernemers.
Iedereen geloofde in de kracht van bloggen. Toch waren er een aantal ondernemers die bang waren dat ze met bloggen al hun kennis zouden weggeven en dat andere ondernemers er mee aan de haal zouden gaan.
Er ontstond een leuke discussie.
In dit artikel wil ik een paar voorkomende vragen, die ik krijg over bloggen en al die online kennis, beantwoorden.
Maar als ik al mijn kennis weggeef, dan gaat iedereen het toch zelf doen?
Deze vraag werd in de groep gegooid door een meubelmaakster. Een onderneemster die al haar passie legt in het maken en opknappen van meubels. Haar 
dienstverlening bestond uit het opknappen van meubels voor anderen. Met een enorme vaardigheid en passie legt ze haar hart in die meubels, zodat iemand anders er weer van kan genieten.
Haar angst was dat niemand meer meubels zou laten opknappen door haar, als ze zou gaan bloggen.
Haar aanname is, ook al spreekt ze die niet uit, dat iedereen het leuk vind om meubels op te knappen en dat iedereen handig is met de gereedschappen die zij gebruikt en dat iedereen beschikt over haar ideeën als het gaat om meubel maken en opknappen.
OEPS…. Denkfout.
Nu kan ik heel hard roepen: Wat is zij onzeker!
Maar ik stond zelf ook op het punt waar zij nu staat.
Het gaat niet om haar onzekerheid over haar eigen kunde. Het gaat om het idee dat wat zij doet niet uniek is en dat iedereen het kan en leuk vind.
Terwijl er hele volksstammen zijn met twee linkerhanden, die nog maar naar een stuk hout hoeven te kijken of ze hebben al een splinter en niet weten wat ze met een kapotte lade van een kast moeten doen, zodat die lade weer normaal in de kast glijdt.
Dat weten ze niet.
Dat willen ze niet weten.
Zij willen een meubel dat er leuk uit ziet en een lade die normaal in de kast glijdt.
De rest…. Het zal ze een zorg zijn. Was er nu toch maar iemand die dat voor hen kon doen?
Maar als ik al mijn kennis weggeef, dan gaat mijn concurrent er toch mee van door?
Een grafisch vormgever was bang dat zijn concurrent er met zijn kennis en knowhow van door zou gaan en dat er bij hem geen klant meer zou overblijven.
Ook hij is een gepassioneerd ondernemer met een geweldige vaardigheid. Hij vertelde zelfs dat hij toegang had tot een kennisbron waar niemand anders toegang tot heeft. Een oud-medewerker uit het vak, met meer dan 40 jaar ervaring, die methoden en manieren met hem deelt die niet meer in het grafisch onderwijs naar voren komen, maar wel van enorme waarde zijn.
Hij was bang, dat anderen er dan met die kennis van door zouden gaan.
OEPS…. Denkfout.
Nu kan ik hardop roepen: Wat een arrogantie!
Maar ik stond zelf ook op het punt waar hij nu staat.
Het gaat niet om zijn arrogantie ten aanzien van de kennis die hij heeft en krijgt. Het gaat om het idee dat mensen dat voor lief nemen en hem links laten liggen.
Terwijl er hele volksstammen zijn die zitten te wachten op een expert die deze kennis deelt. Zo wordt hij niet alleen een grafisch vormgever, maar ook nog eens een consultant op het gebied van vormgeving en heeft hij een nieuw product/ dienst in handen waar hij ook geld mee kan verdienen.
Hij zou de go-to-person kunnen worden…
Wat is de toegevoegde waarde van bloggen, als alles online te vinden is?
Wanneer mensen die kennis bij jou vinden, dat is de toegevoegde waarde.
Dat jij de go-to-person bent, dat is de toegevoegde waarde.
Dat jij je zelf positioneert als expert, dat is de toegevoegde waarde.
Dat jij naast je kennis, JOUW ervaring deelt, dat is de toegevoegde waarde.
Hoeveel beauty en fashionblogs zijn er wel niet?
Hoeveel meiden beginnen een Youtube kanaal met tutorials over make-up?
Hoeveel jongens beginnen een Youtube kanaal, omdat ze net als Enzo Knol willen zijn?
Iedere dag komen er blogs bij.
Iedere dag is er meer ervaring op Internet te vinden dan ooit te voren.
En het begint allemaal met het geven van je kennis en kunde, zodat je laat zien dat jij de expert bent.
Wat is jouw toegevoegde waarde? Deel je antwoord hieronder in het commentaarveld.
Eerder schreef ik een artikel over het boek Gevraagd worden van Hugo Bakker. Hij is ook iemand die zijn kennis deelt met de wereld. In april geeft hij weer een gratis seminar over Passief Inkomen Online. Daarin geeft hij heel veel kennis weg en op zijn blog ook.
Je kunt je nog opgeven voor het Passief Inkomen Seminar op 15 april. Wie weet komen we elkaar nog tegen.
Vergeet niet je antwoord te delen hieronder in het commentaarveld.
Op jouw blogsucces!
Esther Molenaar
Deel dit artikel met je netwerk via de social media knoppen aan de bovenkant, zodat ook zij kunnen profiteren van de inhoud.