Veiligheid als nummer 1 prioriteit


Maart 2016. Een vrijdag. Ik had al samen met mijn partner en mijn kinderen drie kwartier in de rij gestaan. In een grote grijze koude voormalige PTT loods staan we te wachten. Bij de tafel waar ze je naam noteren wordt afstandelijk geroepen: Volgende!

Een oudere dame met een leesbrilletje kijkt van je ID bewijs naar de lijst die voor haar ligt om je naam te zoeken. Met een hautaine blik krijg je een kaartje en wijzen ze, voor de zoveelste, waar je het pakket kunt ophalen.


Je kunt ook luisteren naar dit artikel:


Alsof het de eerste keer is dat je daar komt. Na bijna 2 jaar weet ik wel van de hoed en de rand. Na bijna 2 jaar iedere vrijdag middag in die rij staan.

Met het kaartje in de hand schuif je door naar de volgende rij en wacht je totdat je jouw krat met voedsel krijgt.

Soms gingen de kinderen mee en soms niet. Op het moment dat ik voet over de drempel zette met de kinderen, had ik er ook weer spijt van. Het is geen omgeving voor kinderen. Zelf hebben ze er nog geen benul van maar ik des te meer.

Mijn twee schatjes!
Mijn twee schatjes!

Het is niet veilig. Ze worden blootgesteld aan alle negatieve energie van 90% van de mensen die daar komen om een pakket op te halen. Mensen waarvan je weet dat ze nooit uit die situatie zullen komen, mensen die altijd afhankelijk zijn van een uitkering en nooit zelf hun verantwoording voor zichzelf en hun leven zullen nemen.

Geen veilige plek voor een kind. Geen veilige plek voor mij, geen veilige plek voor wat voor mens dan ook.

September 2015. VIP dag bij Hugo Bakker,  gewonnen na een promotie actie. Toen stel ik mij als doel dat ik op 1 juli 2016 voldoende geld had om wekelijks mijn eigen boodschappen te doen. In maart 2016 was het al zo ver. De allerlaatste keer naar de voedselbank.

Ik ben dankbaar dat ik de mogelijkheid heb gekregen om op die manier mijn kinderen thuis een veilig gevoel te geven van genoeg voedsel op tafel. Maar de voedselbank, dat nooit weer.

Waarom is veiligheid voor mij belangrijk?

Wanneer ik me veilig voel, ben ik in staat om grootste dingen te bereiken. Ik weet dat wanneer mijn kinderen zich veilig voelen zij ook in staat zijn om grootste dingen te bereiken.

Veiligheid is in mijn ogen een plek waar je helemaal jezelf mag zijn met al je gebreken én al je talenten.

Op de school van mijn kinderen wordt mijn dochter eruit gepikt omdat ze in ontwikkeling voor ligt op andere kinderen, niet hoog begaafd, maar hoog presterend. Ik ben trots op haar. De school pikt haar cognitieve intelligentie op en gaat er mee aan de slag.

Mijn zoontje daarentegen heeft een sterk ontwikkelde emotionele intelligentie. Maar hij wordt er niet uitgepikt. Dat hij gevoelig is voor sfeer, andere kinderen en energie, tja, daar moet hij maar mee leren leven (zijn de woorden van de juf). Want zij kan niet met ieder kind rekening houden.

In beide gevallen hebben ze gelijk. In het geval van mijn dochter dat haar talenten worden opgemerkt en in het geval van mijn zoontje dat hij moet leren om…

Helaas wordt er aan het talent van mijn zoontje geen extra aandacht besteed op school. Hij moet maar leren hoe hij dat doet, zonder extra hulp en begeleiding.

Een veilige omgeving creëren…

Juist het feit dat er zoveel nadruk wordt gelegd op cognitieve vaardigheden, vind ik dat er weinig oog is voor veiligheid op school.

Het lijkt alsof niets anders belangrijk is. Emotie zorgt dat je je kunt uiten, dat je verdriet kunt laten zien en ook je boosheid.

Sfeer gevoelig en energie gevoelig zorgt er voor dat je anderen kunt aanvoelen. Hoe anderen zich voelen en dan kan empathie zich ontwikkelen.

veiligheidDe basis van veiligheid is voor mij ook een dak boven je hoofd en voedsel op tafel en kleding aan je lijf. Als je je daar geen zorgen over hoeft te maken, kun je aandacht besteden aan je talenten en je gaven om die te ontwikkelen, zodat je de wereld, de mensen om je heen kunt helpen om verder te komen.

Ik ben dankbaar voor de periode dat ik door de voedselbank die veiligheid aan mijn kinderen kon geven. Dat ik mezelf en mijn partner die veiligheid kon bieden.

En nu mijn kinderen op school zitten en we bij allebei andere talenten ontdekken is het aan mij als moeder om er voor te zorgen dat ze op dat vlak ook veiligheid kennen.

Dat het goed is dat je intelligent bent en dat het goed is dat je emotioneel intelligent bent. Allebei een talent, waar je ver mee kunt komen in de wereld.

Door er voor te zorgen dat hun beider talenten aanvaard worden door mij en mijn partner, is het voor hen gemakkelijker om zich daarin te ontwikkelen. Zowel mijn dochter als mijn zoon mogen zijn wie ze zijn. Met al hun gebreken en met al hun talenten.

En die mogelijkheid krijg ik dagelijks. Om vanuit liefde en aandacht hen daarbij te helpen.

Hoe zit dat met de rest van de wereld?

Helaas zijn er in de wereld kinderen die de basis moeten missen. Kinderen in de sloppenwijken in Zuid Afrika bijvoorbeeld. Die door werkeloosheid van hun ouders, ruzies, niet kunnen zijn wie ze zijn met hun gebreken, hun talenten en gaven.

Dat zorgt voor onveiligheid. En ze missen ook nog eens voedsel en in veel gevallen kleding. De basis van veiligheid is volledig weg.

Geen fundering om zich verder te kunnen ontwikkelen. Want het enige waar ze mee bezig zijn, is er voor te zorgen dat ze te eten hebben, kleding aan hun lijf en dat ze de handen van hun ouders soms moeten ontwijken.

Kinderen zo jong als 4 of 5 jaar, zo oud als mijn kinderen, die zwerven over de zandweggetjes in de sloppenwijken die ze straten noemen.

Gelukkig zijn daar De Mamas. Lokale vrouwen die de zorg voor deze kinderen op zich nemen en ze voorzien van voedsel en kleding en een liefhebbende knuffel.

De MAMAS
De MAMAS

De gedachte dat het mijn kinderen konden zijn die door de straten zwerven opzoek naar voedsel en genegenheid. De gedachte dat mijn kinderen niet gewaardeerd worden op wie ze zijn. De gedachte dat mijn kinderen opgroeien met het idee dat ze niet de moeite waard zijn en aan de kant worden gezet als oud vuil, als lastig als iets dat te veel geld kost.

Die gedachte zorgde voor een diep gevoel van dankbaarheid voor wat ik heb: een dak boven mijn hoofd, kleding aan mijn lijf en voedsel op tafel.

En het gaat me aan het hart dat er ouders zijn die gewoon niet anders kunnen. Dat gevoel van machteloos in het leven staan, met je rug tegen de muur. Elke dag zorgen hebben om geld, voedsel en of ze nog wel een dak boven hun hoofd hebben.

Het is mijn intentie om aan die MAMAS een bijdrage te leveren, zodat zij hun werk kunnen voorzetten en kinderen een veilige plek kunnen en mogen bieden.

Kinderen kunnen niet zonder hun moeder, die veiligheid en warmte van liefdevolle armen. Kinderen kunnen niet zonder hun vader, die veiligheid en warmte van liefdevolle aandacht.

De MAMAS zijn zelf mama’s die hun tijd geven om die kinderen te helpen die door hun eigen ouders niet geholpen kunnen worden.

Ik sluit me aan bij 35.000 vrienden van De MAMAS. Het goede doel dat ik koppel aan Dé Blog Trainer, omdat ieder kind en ieder mens het recht heeft om in veiligheid te leven en zich te ontwikkelen.

Mijn bedrijf groeit, Dé Blog Trainer ontwikkelt meer en meer korte en lange trainingen. Daar ben ik dankbaar voor. Dankbaar dat ik met mijn talenten en gaven andere ondernemers mag helpen bij hun ontwikkeling.

Van iedere training die ik vanaf nu verkoop schenk ik €20,00 aan De MAMAS, zodat de MAMAS hun droom en hun missie kunnen realiseren.

MAMAS deelt de droom die elke moeder in de wereld heeft voor haar kind: dat ieder kind liefde, zorg en bescherming verdient en krijgt, zodat het zich vrij kan ontwikkelen, een goede toekomst krijgt en gelukkig wordt.

Hoeveel ben jij bereid te geven en aan welk goed doel? Deel je antwoord hieronder in het commentaarveld. Laat je inspireren door anderen en inspireer anderen met jouw verhaal.

Op jouw blogsucces!
Esther Molenaar

PS Deel dit artikel met je netwerk via de social media knoppen hieronder, zodat ook zij kunnen profiteren van de inhoud.

19 reacties

  1. Wauw Esther, wat een bijzonder verhaal en wat dapper dat je het durft te delen!
    En dan ook gelijk zo’n mooi doel erbij, de MAMAS. Ik had er wel eens van gehoord maar ga ze nu in de gaten houden. Ik ben nog aan het bekijken wat mijn goede doel van december wordt. Want ook ik blijf groeien met mijn online training en dan geef ik graag iets weg aan anderen.
    Veel succes!

    1. Top Yildiz. Naast het delen van mijn kennis, vind ik ook dat er ruimte mag zijn om je succes te delen, op wat voor manier dan ook.

    2. Kippenvel krijg ik hier van, Esther Ik heb zelf ook altijd goede doelen gesteund en doe dat nog steeds. Het is niet vanzelfsprekend dat iedereen een normaal leven kan leiden. Als je bedje op de verkeerde plek gestaan heeft kan je leven er totaal anders uitzien. En toch waar mogelijk kansen zien en die ook aangrijpen. Geweldig dat je je verhaal hebt willen delen, TOP. Dank je wel

  2. Kinderen zijn de toekomst van deze wereld. Ik vind het dan ook super dat je de MAMAS als goed doel gaat steunen, Esther. Zelf hebben wij al zoveel mensen verloren aan kanker, zowel vrienden als familie, dat wij elk jaar het goede doel Kom Op Tegen Kanker steunen. En misschien komt daar binnenkort nog wel een tweede goed doel bij. 😉

    1. Absoluut zijn kinderen de toekomst. Met iedere generatie creëren we hoop voor meer liefde, vrede en aandacht voor elkaar.

  3. Prachtig, open en eerlijk verhaal Esther. Mijn goede doel is “Het Vergeten Kind” en heel eerlijk gezegd loop ik al een tijdje te bedenken dat ik hier iets voor wil doen. Ik sluit hierbij gelijk aan bij jouw idee; zodra ik een training verkoop ga ik ook € 20 ga doneren aan mijn goede doel. En ik ga informeren of ik iets rechtstreeks voor dit goede doel kan doen in de toekomst. Dank je wel voor de inkopper! Dikke knuffel xxxx

  4. Wow Esther, wat mooi dat je dit met ons allen deelt. Het lijkt mij een vreselijke ervaring, ondanks dat het een zegen is geweest: de voedselbank. Een prachtig doel, de MAMAS, dat door je eigen ervaringen goed bij je past! Ik hoop dat velen je goede voorbeeld zullen volgen!

  5. Esther wat een hartverwarmend verhaal. Geweldig dat jij zo open durft te zijn over een moeilijk stukje van jou leven.

    Dat jij samen met jou partner jullie situatie hebben kunnen ombuigen. Dat jij in beweging bent gebleven.

    Diep respect heb ik voor mensen die aan zichzelf blijven werken, blijven ontwikkelen. Ik weet dat jij iemand bent die heel eerlijk is tegen zichzelf.

    Mooi hoe jij de kwaliteiten van jouw beide kinderen beschrijft. Dat de kwaliteiten van jouw dochter door anderen als een kwaliteit gezien wordt. Dat de kwaliteit van jouw zoon jammer genoeg heel anders gelabeld wordt.

    Omdat veel volwassen dit als kind ook hebben meegemaakt dat zij een beetje anders zouden moeten zijn als het kind dat zij ooit waren. Niet goed genoeg.

    Wat hoor ik dit vaak van cliënten. Het maakt niet uit hoe succesvol ze zijn geworden.

    Deze onzin is geïnstalleerd in onze interne database, in ons kind bewustzijn. Ons volwassen bewustzijn wordt eventjes volledig op non-actief gezet.

    Opeens is het gevoel er ‘niet goed genoeg, schuldig, slecht, dom.
    Weet deze bullshit is gedurende iemands hele leven op onbewust niveau zomaar geïnstalleerd.

    Het stuurt je, het houd je tegen, je valt stil of het zet je juist ontzettend in beweging. Je gaat dan heel hard bewijzen dat je het juist wel kan.

    Het is zo belangrijk dat je helemaal herkent wat er zomaar ineens op onbewust niveau in je geactiveerd wordt.

    Wilde jij het zo graag goed doen, geaccepteerd worden, paste jij je aan een grote kans dat jij dan extra bent gaan voelen.
    Misschien ben jij juist extra gaan bewijzen dat jij wel goed genoeg bent dan kan jij jezelf waarschijnlijk heel erg motiveren, afzien.

    Niemand is gelijk en werkt een belemmerende overtuiginge anders uit. Het positieve van de belemmerende overtuiging wil je behouden maar wat je tegen houdt juist helemaal niet.

    Misschien vind je fijn om te weten dat wat er ook voor shit in het kinder bewustzijn, de database van jou kind geïnstalleerd is door anderen, iedereen dit op elke leeftijd kan laten neutraliseren.

    Omdat ik het net als jij heel belangrijk vind dat kinderen veilig met warmte en liefde opgroeien steun ik de MAMA’S al meer dan 10 jaren.

    Fijn dat jij de kwaliteiten van jouw beide kinderen kunt zien. Dat jij via de MAMA’S andere kinderen wilt ondersteunen.

    Ik hoop echt dat over een tijdje alle volwassenen dit net als jij ook bij hun kind of zich kunnen zien.

    Hele warme groet,
    Ina Meijer van Rhee

    1. *buiging* Dank je wel voor deze mooie woorden en inspiratie om de wereld een stukje mooier te maken met elkaar en voor elkaar.

  6. Mooi verhaal, Esther!
    Mijn goede doel is – hoe verrassend 😉 – de olifant, via “Vrienden van de Olifant”. Daar geef ik al zo’n jaar of … 8 (denk ik) € 11/maand aan.
    Ik ga ook ‘ns nadenken hoe ik mijn donaties rechtstreekser aan mijn omzet kan koppelen. Dankjewel voor het idee. 🙂

    1. He Renée, als ondernemer mag je laten zien waar je voor staat, wat jouw waarden zijn en hoe jij wilt bijdragen aan een mooiere wereld.

  7. Lieve Esther,

    Wat mooi dat je het doel van de Mama’s steunt. Alles wat je schrijft over het besef, de groei en de innerlijk drang om er iets aan te doen vind ik prachtig en correspondeert met wat ik nu ook al een tijdje doe. Je hoeft zeker nog niet superrijk qua geld te zijn om nu al wat te kunnen bijdragen als het gaat on kinderen een betere toekomst te geven.

    Zo ben ik al een tijd geleden in gestapt in een project dat loopt in Congo, daar verliezen iedere dag kinderen hun ouders, omdat er een rebellen oorlog aan de gang is. Kleine kinderen verliezen hun vaders en moeders en blijven achter soms in het oerwoud waar ze zich verstoppen.

    Een dappere vrouw, Fiona (francaise) heeft zich het lot aangetrokken, ze kocht grond en haalde met hart en haar armen de kinderen binnen. Haar “grond” en huis lijkt een veilige plaats. Onder bescherming gaan de kinderen naar school en leven ze een zo normaal mogelijk leven. Voor euro 150,- gaat er een kindje een heel jaar naar school met een gevuld buikje, omdat ze ook ontbijt hebben.
    Na schooltijd zorgen de kinderen voor kipjes, de eieren daarvan worden verkocht en zo leren de kinderen dat je ook altijd zelf ook iets kan doen om je leven te verbeteren…blije actieve kleine mensen.

    Naast dat ik een kindje sponsor en bij tijd en wijlen ook nog nood donaties doe, heb ik een armbandlijn/ merk gemaakt , daarvan gaat euro 2,- per armband naar dit goede doel. Als je wilt helpen op kleine schaal kun je een armband kopen of / en ze dit jaar cadeau doen voor de feestdagen. Kijk op Faceboek “MEC BEADS” make everyday count. De nu volgende 7 dagen zal ik die euro 2,- per armband overmaken naar het doel dat Esther steunt, “de mama’s” …

    1. Oh wauw Ciselle, wat een mooi doel steun jij. En wat een ontzettend geweldig gebaar dat jij een bijdrage ter beschikking stelt aan De Mama’s.
      Daar wordt ik dan weer stil van…

      Esther

  8. Mooi Esther,

    Tsja, de voedselbank, dat ken ik helaas ook uit een stukje van mijn verleden. Ik ben even dankbaar als jij dat ik daar nooit meer terug naar moet. En daar zal ik ook alles aan doen!

    Jij hebt een mooi doel gevonden, ik ook. Ik doneer elke maand aan Artsen Zonder Grenzen. Zeker nu zij geen overheidssteun meer krijgen in België (gezien zij niet meer “politiek correct” zijn). Toch blijf ik steunen en heb het commitment gemaakt om 10% van mijn winst met hen te delen. Zodat ik wéét dat ook mensen die het niet kunnen betalen, toch op medische hulp kunnen rekenen wanneer nodig.

    Liefs, Rosine

  9. Prachtig Esther, je raakt me met jouw besluit om MAMAS te steunen. Er zijn heel veel mensen die zich niet voor kunnen stellen wat jij doorgemaakt hebt (ik o.a.), het veel beter hebben en toch nog niet bewust zijn hoeveel ze kunnen betekenen voor een ander!

    Respect en dat je maar veel trainingen mag verkopen als dé blogtrainer van Nederland en België!
    groet, Hugo

  10. Heb nog niet echt een project in mijn hoofd om te steunen. Jou mama’s heb ik gesteund door deelname aan je blogtraining. Vluchtelingenhulp gesteund en zo nog een paar losse goeie doelen. Ik vind het zo fantastisch dat je je zo kwetsbaar hebt opgesteld en het met ons gedeeld hebt.

    Ik ben geraakt door het artikel van Ina.

    Het stempel wat mij opgelegd is “druk kind”nooit goed genoeg, de waardering gemist om wie ik was/ben. En inderdaad ik heb het weggedrukt en mij er tegen verzet en veel therapieën later werd ik er mij bewust van dat ik mag zijn wie ik ben.Nog heb ik angsten dat het niet gaat lukken maar ik zet door om mijn bedrijf neer te zetten en o.a. blogs te gaan schrijven. Ik wens je veel succes in 2017

Laat een antwoord achter aan Hetty ter Maat Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *