Mijn verhaal
Niet zo lang geleden deelde ik mijn verhaal met jou. Mijn verhaal over de voedselbank en de veiligheid van mijn kinderen.
Het heeft wat losgemaakt. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij anderen.
Ik kreeg van verschillende kanten reacties van lezers. Zowel via social media, als via het blog en ook via de mail.
“Ik las je blog: wat een heftig verhaal! En wat sla jij je er moedig doorheen en wat ben je gegroeid de afgelopen anderhalf jaar (als mens en ondernemer).”
Dat zijn mooie reacties. *bloos*
In de video hieronder deel ik nog een reactie met je. Eentje waar ik trots op ben, trots op de ondernemer die deze stap heeft gezet.
(Luister hieronder naar alleen de audio van de video)
Ik ben dankbaar dat ik mag ervaren wat er gebeurt wanneer ik mijn verhaal deelt.
Ken je die nachtmerrie dat je een spreekbeurt moet geven op school of een lezing moet geven en je komt erachter dat je in je ondergoed (of naakt) voor de klas of op het podium staat?
Zo voelde dit voordat ik het ging delen.
Al deze reacties voelen als een warm bad en geven mij een veilig gevoel. Het gevoel dat ik er mag zijn met mijn talenten en gebreken en met mijn verhaal.
Deel jij jouw verhaal al actief op je website en je blog? Deel je antwoord hieronder in het commentaarveld. Laat je inspireren door anderen en inspireer anderen met jouw verhaal.
Op jouw blogsucces!
Esther Molenaar
PS Deel dit artikel met je netwerk via de social media knoppen hieronder, zodat ook zij kunnen profiteren van de inhoud.
Hoi Esther, ik deel ook heel bewust mijn verhaal.
Met mijn website help ik vrouwen die last hebben van urineverlies en verzakkingsklachten. Er zijn zo ontzettend veel vrouwen (en ook mannen) die hier last van hebben en evenzoveel vrouwen durven hier geen hulp voor te zoeken of weten niet dat er iets gedaan kan worden aan hun klachten.
Door open te zijn over mijn verhaal hoop ik vrouwen het vertrouwen te geven dat het oké is om te praten over je bekkenbodemproblemen en hulp te zoeken. Ik merk dat dit heel prettig gevonden wordt.
Ik vind het heel knap dat je je verhaal gedeeld hebt en met jouw talenten ga je er zeker komen!
groet, Yildiz
Mooi Esther. Veiligheid is inderdaad zo’n basisbehoefte, waarvan wij – in deze ‘rijke’ wereld – het idee misschien hebben, dat het heel normaal is dat we die veiligheid hebben. Maar zo normaal is dat dus niet, helaas. Fijn, dat jij het wel aan je kinderen kunt geven, en dat je daar zo bewust van bent. En ook heel mooi, dat je zo’n doel gevonden hebt waar je je mee verbindt. Veiligheid is een prachtig onderwerp om het over te hebben. Het inspireert mij, om ook eens te schrijven over veiligheid (ik zet het op mijn lijstje). Wat mij raakte is, dat je noemt dat veiligheid is dat je kunt ‘zijn wie je bent’. Dat is precies, waar ik mij ook sterk voor maak (het is de ondertitel van mijn site). Iedereen moet kunnen zijn wie hij/zij is. Als je dat zo kunt ervaren, dan ben je een ‘rijk’ mens.
Ik realiseer me, dat dit geen antwoord is op jouw vraag (haha). Het gaat meer over jouw vorige blog geloof ik. Maar dit is, wat mij het meeste aansprak in het filmpje, vandaar mijn reactie.
Mooi, dat je het met ons hebt willen delen. Vooral, omdat het zo persoonlijk is. Dank je wel.